امروز هم با بی تو بودن گذشت

خوش به حال "یـــــــــادم" که همیشه با توست.

دست بر دلم مگذار....

می سوزی...!

داغه خیلی چیزا بر دلم مانده...

آدم هـــــا می آیند...

زندگی می کــــنند

می میرند و مــــی روند...

امــا فاجعه ی زندگی تــــو

آن هنگـــــام آغاز می شود کـــــه

آدمی می رود اما نمی میرد!

مــــــی ماند

و نبودنش در بودن تـــــــــو

چنان ته نشین می شود

کـــــه تو میمیری

در حــــــالی که زنده ای...

خـــــــــیلــــــــی وقت است فراموش کرده ام

کــــــــدام را سخت تر میکشم:

رنج

انتظار

نفس..

قـــــــــهر که می کنی 

بی حواس ترین آدم روی زمین می شوم

دست نوشته ها و دل نوشته هایم رو توی یخچال پیدا میکنم...

و ظرف غذای دست نخورده ام را در کتابخانه..

می گویند که ساکتم!

حکایتمان را برای هر که بگویم باورش نمی شود

که..

آن همه عشق...

آن همه نیاز...

آن همه امید...

ولی این همه حسرت...

معجزه یعنــــــــی...

تــــــــو در خیالت گـــــــاهی

به "من" فـــــــکر میکنی.. ...

یه وقتـــایــــی لازمـــــــه یــــــــکی کـــــــنارت باشه

کــــاری نکـــــــنه و حرفــــــــی نزنه هـــــا

فقط کــــــــنارت باشه...

روز دوردونـــــــه بــــــــاباها

نـــــــــاموس داداشــــــا

هووی مـــــامانا

و

جـــــــــیگر بچه محــــلا

(روز خودمـــــــــون) مبـــــــــارک

عشق تنها "حـــــــــرف" بود...

           ولی سرنوشتم را "رقم" زد!!!

فـــــــاجعه یعنی...

آنقدر در تو غرق شده ام

که از تلاقی نگاهم با دیگری احساس خیانت می کنم!!

عشق یعنی همین...

دختر که باشی...

هزار بار هم که بگویند:دوستت دارم

باز هم خواهی پرسید:دوستم داری؟؟

وته دلت همیشه خواهد لرزید(!)

دخـــــتر که باشی...

نگرانه زیباترهایی می شوی که شاید عاشقش شوند!!!

هر وقت که عشقت صدایت می کند:خوشگلم...

خدا را شکر می کنی که در نگاه او زیبایی

دست خودت نیست...

دختـــــــر که باشی...

همه ی دیوانگی های عالـــــــــم را بـــلـــــــــــــــدی...

ایستاده ام...

بگذار سرنوشت راهش را برود!!!

من...

همین جــــــــا...

کــــــنار حرف هایت...

درست روبروی دوست داشتنت...

و در عمق نبودنت...

محــــــکم ایستاده ام(!)

خدایــــــــا...

بارها همان جایی دستم را گرفتی کـــــــه

می توانستی مچم را بگیری 

فردا را به امید آنکه...

در آغوشم بگیری شروع می کنم...

زن زندگیست و مرد امنیت

و چه خوب می شود وقتی

مردی تمام مردانگیش را

خرج امنیت زندگیش کند

و چه زیبا می شود وقتی

زنی تمام زندگیش را

خرج غرور امنیتش کند...

شک کرده بودم کســـــی بین ماست!

حالا یقین دارم"م...ن" بین دو نفر بودم!

چقدر تفاوت وجود داشت 

بین واقعیت و طرز فکر من!

آغوش کسی را دوست بدار!

که بوی "بی کســـی" بدهد,

نه بوی 

"هرکســـــی"

هیچ کس با من نیست

مانده ام تا به چه اندیشه کنم!

مانده ام در قفس تنهایی.

در قفس می خوانم

چه غریبانه شبی است,

شب تنهایی من...!

"سهراب سپهری"